Uit: Kritias

(Verhaal dat eens door priesters is verteld en dat Solon uit Egypte hierheen heeft gebracht; Kritias heeft het van zijn grootvader; die had het weer van Dropides, een vriend van Solon.)

Om te beginnen moeten wij ons dan in herinnering brengen dat het meer dan negenduizend jaar geleden is dat volgens de overlevering een oorlog plaatsvond tussen de volkeren die voorbij de Zuilen van Herakles (Straat van Gibraltar) woonden en alle volkeren aan deze zijde. Ik zal nu de hele geschiedenis van deze oorlog vertellen.

Men zegt dat onze stad (Athene) de aanvoerster was van de ene partij en gedurende de gehele oorlog doorgevochten heeft. Aan het hoofd van de andere partij stonden de koningen van het eiland Atlantis dat, zoals wij zeiden, vroeger groter was dan Libye (Noord-Afrika) en Klein-Azië tezamen. Thans is het ten gevolge van aardbevingen verzonken en vormt het nog slechts een ondoordringbare moddermassa en een belemmering voor de schepen die van hieruit naar de open zee willen.

…..

Telkens wanneer in de dagelijkse behoefte is voorzien en men over vrije tijd beschikt, blijkt een volk belangstelling te krijgen voor verhalen en geschiedenis, en niet eerder. Op deze wijze zijn van hen die lang geleden leefden, de namen bewaard gebleven, maar niet hun werken.

…..

Op de plaats die men nu de woestijn noemt, waren toen vlakten van vruchtbare aarde en veel bosrijke bergen, waarvan de sporen zelfs nu nog zichtbaar zijn.

…..

Gelijktijdig met de derde van de rampzalige overstromingen die voorafgingen aan de grote zondvloed ten tijde van Deukalion, hadden ook aardbevingen plaats.

…..

Het geslacht van Atlas nu was talrijk en stond in hoog aanzien; het was altijd de oudste die als koning regeerde en deze gaf het koningschap steeds door aan zijn oudste zoon, zodat zij vele generaties lang de heerschappij behielden. De rijkdom die zij verwierven, was van een omvang als nooit tevoren in enig koningshuis bestond en ook later niet licht meer gevonden zal worden.

…..

Gaat verder met een uitvoerige beschrijving van Atlantis
(zie link onderaan)

———-

Uit: Timaios

Op allerlei manieren is in de loop van de tijd de mensheid herhaaldelijk met totale ondergang bedreigd en zo zal het blijven, het hevigst door water en vuur en tal van andere oorzaken.

…..

Als ooit ergens dingen zijn gebeurd waarvan wij weten dat zij roem of eer opleverden of iets anders dat de moeite waard was, is dat allemaal van oudsher hier opgeschreven en bewaard in de tempels. Bij u en andere volken is keer op keer het schrift uitgevonden en al het andere dat nodig is in een staat en dan barstte opnieuw, na het gebruikelijke aantal jaren, de onvermijdelijke zondvloed los die alles weer verzwolg en bij u bleven alleen de ongeletterden en onontwikkelden over, zodat ge er weer opnieuw voorstond als een kind, zonder iets te weten van wat in dit en uw land in vroeger tijden is gebeurd. Daarom zijn in feite de afstammingsmythen die ge net over uw volk vertelde, nauwelijks meer dan sprookjes, Solon. Om te beginnen herinnert ge u maar één zondvloed, terwijl er daarvoor al zovele zijn geweest.

…..

Het bestaan van onze staatsinrichting wordt in de heilige geschriften vermeld sinds achtduizend jaar. Over de burgers die negenduizend jaar geleden leefden, zal ik u in het kort iets vertellen, over hun wetten en over de dapperste daden die ze hebben verricht. Het hele verhaal in de juiste volgorde vertellen we een andere keer, als we tijd hebben, en dan betrekken we er ook bij wat erover geschreven is.

…..

De geschiedenis vertelt, dat uw stad op een keer een geweldige troepenmacht tot staan heeft gebracht die, komend uit de richting van de Atlantische Oceaan, met veel bravour tegen heel Europa en Klein-Azië optrok. In die tijd was de zee daar immers bevaarbaar. Er lag een eiland voor de zee-engte die ge nu de Zuilen van Herakles (Straat van Gibraltar) noemt. Dat eiland was groter dan Libye en Klein-Azië samen en reizigers van toen konden van daar naar de andere eilanden oversteken en zo naar het gehele tegenoverliggende continent dat die oceaan omsloot. Want de zee hier ligt binnen de zeestraat waar wij over spreken en is dus eigenlijk meer een haven met een nauwe toegang, maar die andere is pas echt een zee en het land dat daaromheen ligt, kan met recht een continent worden genoemd. Op dat eiland, Atlantis, bestond een machtig en indrukwekkend verbond van koningen die heersten over het hele eiland en over nog veel meer eilanden en delen van het vasteland. In het gebied aan deze kant van de zee-engte voerden zij bovendien nog de heerschappij over Libye tot aan Egypte en over Europa tot aan Tyrrhenië.

…..

Later waren er ongekende aardbevingen en overstromingen en toen kwam het afgrijselijke etmaal waarin al uw strijders ineens door de aarde zijn verzwolgen. Ook het eiland Atlantis is door de zee opgeslokt en verdwenen. Daarom is de zee daar ook nu nog ontoegankelijk. Er ligt een geweldige hoop modder in de weg. Die wierp het eiland op, toen het verzonk.

…..

Uit: Platoon Verzameld Werk – deel 4

---

Voor Atlantis beschrijving zie: Atlantis beschrijving

Voor Plato zie: Plato